12 Mayıs 2008 Pazartesi

Kendini bulmak


Aslında bu ben değilim. Karamsar düşüncelere dalan, sıkılan, hayata öylesine devam eden ben değilim. Arkadaşını dinliyormuş gibi görünüp, düşüncelere dalan, hüzünlü şarkılara bu kadar kendini veren, içine kapanan, kabuğundan çıkmaya çalışan ben değilim. "Sen bayağı değişmişsin" dediği zaman arkadaşım, baktığı ben değildim. Aynada kendisine acıyla bakan ben değilim ama aynadaki bana öyle bakıyor olabilir tabi. Hücrelerim değişti, kalbim değişti, hislerim değişti, yaşantım değişti ama ben değişmedim, bu ben değilim. Kaybolmaktan korkarım, kaybolmadım, saklandım. İçerlerde bir yerdeyim. Çıkacağım. Çıkmayı umuyorum. Filmler izleyip yorumlar yapacağım, sıcak soğuk espiriler yapacağım, içimi kıpır kıpır eden müzikleri dinlerken özgürce dans edeceğim, yolda gördüğüm patlak topla artistik hareketler yapacağım, sözlerini bilmediğim şarkılara kendi yorumumu katacağım, sabah sporları yapmaya karar verip bir kaç gün sonra vazgeçeceğim, aynanın karşısında garip yüz hareketleriyle acayip sesler çıkaracağım, araba plakalarından kelimeler türeteceğim, sınırı olmayan hayaller kuracağım... Sinüsoydal hayat yolunda inişe geçeceğim, sonraki yokuşta daha tecrübeli olacağım. Rahatlayacağım, mutlu olacağım.

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Umutlu olmak güzel olsa gerek...
Kelimelerde kalmaması dileklerimle...